کودک تنبل

بچه تنبل (قصه‌های کودکانه)

/%D8%B2%D9%86%D8%A8%D9%88%D8%B1-%D8%B9%D8%B3%D9%84-%D9%82%D8%B5%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%DA%A9%D9%88%D8%AF%DA%A9%D8%A7%D9%86%D9%87-2

پونه دختر کوچکی بود که به مهد کودک می‌رفت، او در انجام دادن کارهایش کمی تنبل بود.همیشه برای کارهای نکرده اش بهانه می آورد، هنگام رفتن به مهد کودک بعد از کمی راه رفتن به مادرش میگفت:مامان من را بغل کن من خیلی کوچکم و نمی توانم همه ی راه را پیاده تا مهد بیایم، پاهایم خسته می شوند.مادر هم بیشتر راه پونه را در آغوش می کشید و به مهد می برد.وقتی به خانه می آمدند همیشه برای انجام کارها تنبلی می کرد و اصلا به مادرش کمک نمی کرد.مادرش می گفت وقتی از بیرون می آیی باید دست هایت را بشوری، پونه هم می گفت من آنقدر بزرگنشده ام که بتوانم به تنهایی دست هایم را بشورم و لباس هایم را خیس می کنیم.